ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਸੀਰੀਅਲ ਕਿਲਰ ਨੂੰ ਉਮਰ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ: ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ " ਫਾਂਸੀ ਦੇਣਾ ਹੀ ਅਸਲ ਇਨਸਾਫ ਹੁੰਦਾ "

ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਅਦਾਲਤ ਨੇ 15 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਐਮਬੀਏ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਨਾਲ ਹੋਏ ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕਤਲ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸੀਰੀਅਲ ਕਿਲਰ ਮੋਨੂੰ ਨੂੰ ਉਮਰ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਹੈ। ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀ 'ਤੇ 1 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਵੀ ਲਗਾਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ।

ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਨੇਹਾ ਦੇ ਮਾਪੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਜੱਜ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੱਜ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਉਮਰ ਕੈਦ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਤਦ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਨਸਾਫ਼ ਮਿਲਦਾ।

ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕੀ ਕਿਹਾ...

ਮ੍ਰਿਤਕ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਉਮਰ ਕੈਦ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਪੀਲ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਜਾਨਵਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਦਿਲ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ।

ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨੀ ਸੁਨੀਤਾ ਵਰਮਾ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਸੈਕਟਰ 56 ਵਿੱਚ ਔਰਤ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਘਟਨਾ ਸਥਾਨ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਸਬੂਤ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ। ਨੇਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੂੰ ਦਾ ਗੋਲਾ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਨੇਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਗੋਲਾ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋਸ਼ੀ ਇੱਕੋ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।

2010 ਦਾ ਮਾਮਲਾ

ਇਹ ਮਾਮਲਾ 2010 ਦਾ ਹੈ। ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਕਤਲ ਤੋਂ 12 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਦੋਸ਼ੀ ਅਣਪਛਾਤਾ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਅਣਪਛਾਤੇ ਕੇਸ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਉਮੀਦ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 2022 ਵਿੱਚ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਕਤਲ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਸੁਰਾਗ ਮਿਲਿਆ।

ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ 100 ਤੋਂ ਵੱਧ ਡੀਐਨਏ ਟੈਸਟਾਂ ਅਤੇ 800 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਤੋਂ ਦੋਸ਼ੀ ਦਾ ਨਾਮ, ਮੋਨੂੰ ਕੁਮਾਰ, ਦਾਦੂਮਾਜਰਾ ਸ਼ਾਹਪੁਰ ਕਲੋਨੀ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਛੱਡ ਕੇ ਬਿਹਾਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਤਾਂ ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਕੋਲ ਆਧਾਰ ਕਾਰਡ ਸੀ, ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਬੈਂਕ ਖਾਤਾ ਸੀ।

ਸਾਰੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪੁਲਿਸ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਦੋਂ ਉਹ 2024 ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਮੁਖਬਰ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਦੋਵਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਕਤਲਾਂ ਦਾ ਇਕਬਾਲ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕਿ 2008 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਚੰਬਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਸੀ।

30 ਜੁਲਾਈ, 2010: ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਕੋਚਿੰਗ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਈ, ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਮਿਲੀ

ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਸੈਕਟਰ 38 ਦੀ ਇੱਕ 21 ਸਾਲਾ ਐਮਬੀਏ ਵਿਦਿਆਰਥਣ 30 ਜੁਲਾਈ, 2010 ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕੋਚਿੰਗ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੀ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਾਤ 9 ਵਜੇ ਤੱਕ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦਿਨ ਉਹ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਈ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਫੋਨ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਉਸਦੇ ਕੋਚਿੰਗ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਸੈਕਟਰ 39 ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਗੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਰਜ ਕਰਵਾਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨੇਹਾ ਦੀ ਭਾਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ। ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੈਕਟਰ 38 ਦੇ ਕਰਨ ਟੈਕਸੀ ਸਟੈਂਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਸਕੂਟਰ ਦੇਖਿਆ। ਇਹ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲੱਥਪੱਥ ਸੀ।

ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼, ਖੂਨ ਨਾਲ ਲੱਥਪੱਥ ਅਤੇ ਨੰਗਾ, ਟੈਕਸੀ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੂਰ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਈ ਮਿਲੀ। ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਉਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਧਾ ਪੀਜੀਆਈ ਪਹੁੰਚਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮ੍ਰਿਤਕ ਐਲਾਨ ਦਿੱਤਾ।

ਪੁਲਿਸ ਜਾਂਚ ਵਿੱਚ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਭਾਰੀ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਗਲਾ ਘੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੇ ਗੁਪਤ ਅੰਗਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਛੇੜਛਾੜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਜਾਂਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ 'ਤੇ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਦੇ ਸਰੀਰ 'ਤੇ ਮਿਲੇ ਕਾਤਲ ਦੇ ਡੀਐਨਏ ਨਮੂਨੇ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ।

ਫਿਰ ਜਾਂਚ ਅੱਗੇ ਵਧੀ। ਦਿਨ, ਮਹੀਨੇ ਅਤੇ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਏ, ਪਰ ਕਾਤਲ ਦਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ। ਦਸ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮਾਮਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਣਪਛਾਤੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਾਇਰ ਕੀਤੀ।

12 ਜਨਵਰੀ, 2022: ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕਤਲ ਕੇਸ ਦੇ 12 ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਦਾ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਟਰਨ 'ਤੇ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਐਮਬੀਏ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਕਤਲ ਕੇਸ ਦੀ ਜਾਂਚ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੇਸ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 12 ਸਾਲ ਬਾਅਦ, 12 ਜਨਵਰੀ, 2022 ਨੂੰ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ। ਇਸ ਵਾਰ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਮਲੋਆ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ 40 ਸਾਲਾ ਔਰਤ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਮਿਲੀ। ਇਹ ਲਾਸ਼ ਵੀ ਨੰਗੀ ਸੀ।

ਕਾਤਲ ਨੇ ਔਰਤ ਦੇ ਗੁਪਤ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਅਤੇ ਪੈਰ ਬੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੁਰਾਬ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਐਮਬੀਏ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਰਗਾ ਹੀ ਸੀ। ਔਰਤ ਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨ ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਗੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਰਜ ਕਰਵਾਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ, ਮਨਦੀਪ, 11 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਰਾਤ 8 ਵਜੇ ਨੇੜਲੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਕਰਿਆਨੇ ਦੀ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਕਰਨ ਗਏ ਸਨ। ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਕੋਲ ਸਿਰਫ਼ 250 ਰੁਪਏ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਕੇ ਕੁਝ ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਲਈ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।

ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਗਾਇਬ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਗੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਰਜ ਕਰਵਾਈ, ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਮਿਲੀ। ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ, ਉਹ ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਹੀ ਰਹੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਔਰਤ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਕਾਤਲ ਦੇ ਡੀਐਨਏ ਨਮੂਨੇ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ।